keyboard_tab Digital Market Act 2022/1925 PL

1.   Strażnik dostępu jest zobowiązany do wypełniania wszystkich obowiązków określonych w niniejszym artykule w odniesieniu do każdej z podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9.

2.   Strażnik dostępu nie może dokonywać żadnej z poniższych czynności:

a)	przetwarzać – do celów świadczenia internetowych usług reklamowych – danych osobowych użytkowników końcowych, którzy korzystają ze świadczonych przez osoby trzecie usług wykorzystujących podstawowe usługi platformowe strażnika dostępu;

b)	łączyć danych osobowych pochodzących z  danej podstawowej usługi platformowej z danymi osobowymi pochodzącymi z innych podstawowych usług platformowych lub z dowolnych innych usług świadczonych przez strażnika dostępu lub z danymi osobowymi pochodzącymi z usług świadczonych przez osoby trzecie;

c)

wykorzystywać danych osobowych pochodzących z  danej podstawowej usługi platformowej w ramach innych usług świadczonych oddzielnie przez strażnika dostępu, w tym innych podstawowych usług platformowych, i odwrotnie – wykorzystywać danych osobowych pochodzących z takich innych usług w ramach podstawowej usługi platformowej; oraz

d)	logować użytkowników końcowych do innych usług świadczonych przez strażnika dostępu, po to by łączyć dane osobowe,

chyba że użytkownikowi końcowemu zapewniono możliwość dokonania konkretnego wyboru i wyraził on zgodę w rozumieniu art. 4 pkt 11 i art. 7 rozporządzenia (UE) 2016/679.

W przypadku gdy użytkownik_końcowy odmówił wyrażenia zgody do celu akapitu pierwszego lub cofnął taką zgodę, strażnik_dostępu nie może występować z ponownym wnioskiem o wyrażenie zgody do tego samego celu częściej niż raz w ciągu rocznego okresu.

Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla możliwości powołania się przez strażnika dostępu w stosownych przypadkach na art. 6 ust. 1 lit. c), d) i e) rozporządzenia (UE) 2016/679.

3.   Strażnik dostępu nie może uniemożliwiać użytkownikom biznesowym oferowania, przy wykorzystaniu usług pośrednictwa internetowego świadczonych przez osobę trzecią lub za pomocą własnych kanałów bezpośredniej sprzedaży internetowej, tych samych produktów lub usług użytkownikom końcowym po cenach lub na warunkach innych niż w ramach usług pośrednictwa internetowego świadczonych przez strażnika dostępu.

4.   Strażnik dostępu zezwala nieodpłatnie użytkownikom biznesowym na przedstawianie ofert, w tym ofert na innych warunkach, użytkownikom końcowym pozyskanym za pośrednictwem jego podstawowej usługi platformowej lub za pośrednictwem innych kanałów oraz promowania takich ofert wśród tych użytkowników końcowych oraz na zawieranie z tymi użytkownikami końcowymi umów niezależnie od tego, czy korzystają oni w tym celu z podstawowych usług platformowych świadczonych przez strażnika dostępu.

5.   Strażnik dostępu zezwala użytkownikom końcowym na dostęp i korzystanie, za pośrednictwem jego podstawowych usług platformowych, z treści, subskrypcji, funkcji lub innych elementów – przy użyciu aplikacji użytkownika biznesowego, w tym w przypadku gdy ci użytkownicy końcowi nabyli takie elementy od danego użytkownika biznesowego bez korzystania z podstawowych usług platformowych strażnika dostępu.

6.   Strażnik dostępu nie może uniemożliwiać ani utrudniać – bezpośrednio lub pośrednio – użytkownikom biznesowym lub użytkownikom końcowym dokonywania zgłoszeń do odpowiednich organów publicznych, w tym sądów krajowych, dotyczących nieprzestrzegania przez strażnika dostępu odpowiednich przepisów prawa Unii lub prawa krajowego w odniesieniu do stosowanych przez strażnika dostępu praktyk. Pozostaje to bez uszczerbku dla prawa użytkowników biznesowych i strażników dostępu do określenia w swoich umowach warunków korzystania z dozwolonych prawem mechanizmów rozpatrywania skarg.

7.   Strażnik dostępu nie może nakładać na użytkowników końcowych obowiązku korzystania z usługi identyfikacyjnej, silnika przeglądarki internetowej, usługi płatniczej lub usług technicznych wspierających świadczenie usług płatniczych, takich jak systemy płatności za zakupy wewnątrz aplikacji, tego strażnika dostępu w ramach usług świadczonych przez użytkowników biznesowych z wykorzystaniem podstawowych usług platformowych tego strażnika dostępu lub – w odniesieniu do użytkowników biznesowych – obowiązku korzystania z takich usług, oferowania takich usług lub zapewnienia interoperacyjności z takimi usługami.

8.   Strażnik dostępu nie może nakładać na użytkowników biznesowych lub użytkowników końcowych obowiązku subskrypcji lub zarejestrowania się jako użytkownik innych podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9 lub osiągających progi ustanowione w art. 3 ust. 2 lit. b) jako warunku, którego spełnienie umożliwia korzystanie z podstawowych usług platformowych tego strażnika dostępu wymienionych na podstawie tego artykułu, uzyskanie dostępu do tych usług, zapisanie się lub zarejestrowanie do tych usług.

9.   Strażnik dostępu udziela codziennie i nieodpłatnie każdemu reklamodawcy, na rzecz którego świadczy internetowe usługi reklamowe, lub osobom trzecim upoważnionym przez reklamodawców, na wniosek danego reklamodawcy, informacji w odniesieniu do każdej reklamy umieszczanej przez reklamodawcę, które dotyczą:

a)	ceny zapłaconej przez tego reklamodawcę i pobranych od niego opłat, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń i dodatkowych opłat, z tytułu każdej odpowiedniej internetowej usługi reklamowej świadczonej przez strażnika dostępu;

b)	wynagrodzenia otrzymanego przez wydawcę, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń i dodatkowych opłat, z zastrzeżeniem zgody wydawcy; oraz

c)	mierników, na podstawie których obliczane są poszczególne ceny, opłaty i wynagrodzenia.

W przypadku gdy wydawca nie wyraża zgody na udostępnienie informacji dotyczących otrzymanego wynagrodzenia, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), strażnik_dostępu udziela nieodpłatnie każdemu reklamodawcy informacji dotyczących średniego dziennego wynagrodzenia otrzymywanego przez tego wydawcę, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń i dodatkowych opłat, z tytułu odpowiednich reklam.

10.   Strażnik dostępu udziela codziennie i nieodpłatnie każdemu wydawcy, na rzecz którego świadczy internetowe usługi reklamowe, lub osobom trzecim upoważnionym przez wydawców, na wniosek danego wydawcy, informacji w odniesieniu do każdej reklamy wyświetlanej w ramach zasobów wydawcy, które dotyczą:

a)	wynagrodzenia otrzymanego przez tego wydawcę i pobranych od niego opłat, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń i dodatkowych opłat, z tytułu każdej odpowiedniej internetowej usługi reklamowej świadczonej przez strażnika dostępu;

b)	ceny zapłaconej przez reklamodawcę, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń i dodatkowych opłat, z zastrzeżeniem zgody reklamodawcy; oraz

c)	mierników, na podstawie których obliczane są poszczególne ceny i wynagrodzenia.

W przypadku gdy reklamodawca nie wyraża zgody na udostępnienie informacji strażnik_dostępu udziela nieodpłatnie każdemu wydawcy informacji dotyczących średniej dziennej ceny płaconej przez tego reklamodawcę, z uwzględnieniem wszelkich potrąceń i dodatkowych opłat, z tytułu odpowiednich reklam.

1.   Strażnik dostępu jest zobowiązany do wypełniania wszystkich obowiązków określonych w niniejszym artykule w odniesieniu do każdej z podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9.

2.   Strażnik dostępu nie może wykorzystywać – konkurując z użytkownikami biznesowymi –niedostępnych publicznie danych wygenerowanych lub dostarczonych przez tych użytkowników biznesowych w ramach korzystania przez nich z odpowiednich podstawowych usług platformowych lub usług świadczonych wraz z odpowiednimi podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi, w tym danych wygenerowanych lub dostarczonych przez klientów tych użytkowników biznesowych.

Do celów akapitu pierwszego niedostępne publicznie dane obejmują wszelkie zagregowane i niezagregowane dane wygenerowane przez użytkowników biznesowych w ramach odpowiednich podstawowych usług platformowych lub usług świadczonych wraz z odpowiednimi podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi, które to dane można wyprowadzić z działalności handlowej użytkowników biznesowych lub ich klientów lub zebrać w toku takiej działalności, w tym dane dotyczące kliknięć, zapytań, wyświetleń i  dane głosowe.

3.   Strażnik dostępu umożliwia użytkownikom końcowym – także pod względem technicznym – łatwe odinstalowanie wszelkich aplikacji w systemie operacyjnym strażnika dostępu, bez uszczerbku dla możliwości ograniczenia przez tego strażnika dostępu takiego odinstalowania w odniesieniu do aplikacji mających kluczowe znaczenie dla funkcjonowania danego systemu operacyjnego lub urządzenia, w przypadku gdy aplikacje te nie mogą być oferowane – ze względów technicznych – przez osoby trzecie jako autonomiczny produkt.

Strażnik dostępu umożliwia użytkownikom końcowym – także pod względem technicznym – łatwą zmianę w systemie operacyjnym, wirtualnym asystencie i przeglądarce internetowej strażnika dostępu ustawień domyślnych, które kierują użytkowników końcowych do produktów dostarczanych lub usług świadczonych przez strażnika dostępu lub naprowadzają ich na takie produkty lub usługi. Obejmuje to skłanianie użytkowników końcowych, w momencie korzystania przez nich po raz pierwszy z wyszukiwarki internetowej, wirtualnego asystenta lub przeglądarki internetowej strażnika dostępu wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9, aby z listy głównych dostępnych usługodawców wybrali wyszukiwarkę internetową, wirtualnego asystenta lub przeglądarkę internetową, do których system_operacyjny strażnika dostępu domyślnie kieruje użytkowników lub na które ich domyślnie naprowadza, oraz wyszukiwarkę internetową, do której wirtualny_asystent i  przeglądarka_internetowa strażnika dostępu domyślnie kierują użytkowników lub na które ich domyślnie naprowadzają.

4.   Strażnik dostępu umożliwia – także pod względem technicznym – instalację i skuteczne korzystanie z oferowanych przez osoby trzecie aplikacji lub sklepów z  aplikacjami korzystających z jego systemu operacyjnego lub współpracujących z jego systemem operacyjnym oraz zapewnia możliwość uzyskania dostępu do tych aplikacji lub sklepów z  aplikacjami w inny sposób niż za pośrednictwem odpowiednich podstawowych usług platformowych tego strażnika dostępu. W stosownych przypadkach strażnik_dostępu nie może uniemożliwiać skłaniania użytkowników końcowych przez pobrane aplikacje lub pobrane sklepy_z  aplikacjami oferowane przez osoby trzecie, by zdecydowali oni, czy chcą ustawić pobraną aplikację lub pobrany sklep z  aplikacjami jako domyślne. Strażnik dostępu umożliwia użytkownikom końcowym, którzy zdecydują się na ustawienie pobranej aplikacji lub pobranego sklepu z  aplikacjami jako domyślnych, łatwe dokonanie tej zmiany pod względem technicznym.

Nie zabrania się strażnikowi dostępu podejmowania działań, w zakresie bezwzględnie koniecznym i proporcjonalnym, w celu zapewnienia, aby aplikacje lub sklepy_z  aplikacjami oferowane przez osoby trzecie nie zagrażały integralności dostarczanego przez strażnika dostępu sprzętu lub systemu operacyjnego, pod warunkiem że takie działania są należycie uzasadnione przez strażnika dostępu.

Ponadto nie zabrania się strażnikowi dostępu stosowania, w zakresie bezwzględnie koniecznym i proporcjonalnym, środków i ustawień innych niż ustawienia domyślne, umożliwiających użytkownikom końcowym skuteczną ochronę bezpieczeństwa w odniesieniu do aplikacji lub sklepów z  aplikacjami oferowanych przez osoby trzecie, pod warunkiem że takie środki i ustawienia inne niż ustawienia domyślne są należycie uzasadnione przez strażnika dostępu.

5.   Strażnik dostępu nie może traktować – w ramach plasowania oraz związanego z nim indeksowania i badania (crawlingu) – usług i produktów oferowanych przez samego strażnika dostępu na korzystniejszych zasadach niż podobne usługi lub produkty oferowane przez osobę trzecią. Strażnik dostępu dokonuje takiego plasowania na przejrzystych, sprawiedliwych i niedyskryminujących warunkach.

6.   Strażnik dostępu nie może ograniczać – pod względem technicznym lub w inny sposób – możliwości korzystania przez użytkowników końcowych z różnych aplikacji i usług, do których uzyskuje się dostęp przy użyciu podstawowych usług platformowych strażnika dostępu, oraz możliwości subskrypcji takich różnych aplikacji i usług, w tym również w zakresie wyboru usług dostępu do internetu przez użytkowników końcowych;

7.   Strażnik dostępu umożliwia nieodpłatnie dostawcom usług i dostawcom sprzętu skuteczną interoperacyjność z tymi samymi funkcjami sprzętu i oprogramowania jakimi dysponują usługi świadczone lub sprzęt dostarczany przez strażnika dostępu, do których to funkcji uzyskuje się dostęp lub które to funkcje są kontrolowane za pośrednictwem systemu operacyjnego lub wirtualnego asystenta wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9, a także umożliwia tym dostawcom dostęp do tych funkcji do celów interoperacyjności. Strażnik dostępu umożliwia ponadto nieodpłatnie użytkownikom biznesowym i alternatywnym dostawcom usług świadczonych wraz z odpowiednimi podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi skuteczną interoperacyjność z tym samym systemem operacyjnym i tymi samymi funkcjami sprzętu i oprogramowania – niezależnie od tego, czy funkcje te są częścią systemu operacyjnego – jakimi dysponuje lub z których korzysta ten strażnik_dostępu, świadcząc takie usługi, a także umożliwia tym użytkownikom i dostawcom dostęp do tego systemu i do tych funkcji do celów interoperacyjności.

Nie zabrania się strażnikowi dostępu podejmowania bezwzględnie koniecznych i proporcjonalnych działań w celu zapewnienia, aby interoperacyjność nie zagrażała integralności systemu operacyjnego, wirtualnego asystenta, funkcji sprzętu lub oprogramowania dostarczanych przez strażnika dostępu, pod warunkiem że takie działania są przez strażnika dostępu należycie uzasadnione.

8.   Strażnik dostępu zapewnia nieodpłatnie reklamodawcom i wydawcom, a także osobom trzecim upoważnionym przez reklamodawców i wydawców – na ich wniosek – dostęp do stosowanych przez strażnika dostępu narzędzi pomiaru wyników oraz do danych potrzebnych reklamodawcom i wydawcom do przeprowadzenia samodzielnie niezależnej weryfikacji zasobów reklamowych, w tym do danych zagregowanych i niezagregowanych. Dane takie podawane są w sposób umożliwiający reklamodawcom i wydawcom wykorzystanie ich własnych narzędzi weryfikacyjnych i pomiarowych do oceny wyników podstawowych usług platformowych świadczonych przez strażników dostępu.

9.   Strażnik dostępu zapewnia nieodpłatnie użytkownikom końcowym i osobom trzecim upoważnionym przez użytkownika końcowego – na ich wniosek– skuteczną możliwość przenoszenia danych dostarczonych przez użytkownika końcowego lub wygenerowanych w toku działalności użytkownika końcowego w ramach korzystania z odpowiedniej podstawowej usługi platformowej, między innymi zapewniając nieodpłatnie narzędzia ułatwiające skuteczne korzystanie z takiej możliwości przenoszenia danych, w tym poprzez zapewnianie stałej możliwości uzyskania dostępu do takich danych w czasie rzeczywistym.

10.   Strażnik dostępu zapewnia nieodpłatnie użytkownikom biznesowym i osobom trzecim upoważnionym przez użytkownika biznesowego – na ich wniosek – skuteczny, wysokiej jakości i stały dostęp w czasie rzeczywistym do danych zagregowanych i niezagregowanych, w tym do danych osobowych, oraz możliwość korzystania z tych danych, dostarczanych lub generowanych w ramach korzystania – przez tych użytkowników biznesowych oraz przez użytkowników końcowych korzystających z produktów dostarczanych lub usług świadczonych przez tych użytkowników biznesowych – z odpowiednich podstawowych usług platformowych lub usług świadczonych wraz z odpowiednimi podstawowymi usługami platformowymi lub wspierających takie usługi. W odniesieniu do danych osobowych strażnik_dostępu zapewnia taki dostęp do danych i możliwość korzystania z nich wyłącznie wówczas, gdy dane są bezpośrednio powiązane z faktem korzystania przez użytkowników końcowych z produktów lub usług oferowanych przez odpowiedniego użytkownika biznesowego za pośrednictwem odpowiedniej podstawowej usługi platformowej oraz gdy użytkownicy końcowi zdecydują się udostępnić takie dane, wyrażając na to zgodę.

11.   Strażnik dostępu zapewnia przedsiębiorstwu będącemu dostawcą wyszukiwarek internetowych, które jest osobą trzecią, na jego wniosek, dostęp, na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, do danych dotyczących plasowania, zapytań, kliknięć i wyświetleń związanych z nieodpłatnym i płatnym wyszukiwaniem, wygenerowanych przez użytkowników końcowych przy wykorzystaniu jego wyszukiwarek internetowych. Wszelkie takie dane dotyczące zapytań, kliknięć i wyświetleń będące danymi osobowymi poddaje się anonimizacji.

12.   Strażnik dostępu stosuje sprawiedliwe, rozsądne i niedyskryminujące ogólne warunki dostępu użytkowników biznesowych do swoich sklepów z  aplikacjami, wyszukiwarek internetowych i internetowych serwisów społecznościowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9.

W tym celu strażnik_dostępu publikuje ogólne warunki dostępu, w tym dotyczące alternatywnego mechanizmu rozstrzygania sporów.

Komisja ocenia, czy opublikowane ogólne warunki dostępu są zgodne z niniejszym ustępem.

13.   Strażnik dostępu nie ustanawia nieproporcjonalnych ogólnych warunków rezygnacji z podstawowej usługi platformowej. Strażnik dostępu zapewnia korzystanie z warunków rezygnacji bez zbędnych trudności.

1.   W przypadku gdy strażnik_dostępu świadczy usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów wymienione w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9 zapewnia on interoperacyjność podstawowych funkcjonalności swoich usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów z tego rodzaju usługami świadczonymi przez innego dostawcę oferującego lub zamierzającego oferować takie usługi w Unii, dostarczając nieodpłatnie, na wniosek, niezbędne interfejsy techniczne lub podobne rozwiązania ułatwiające interoperacyjność.

2.   W przypadku gdy strażnik_dostępu sam dostarcza swoim własnym użytkownikom końcowym podstawowe funkcjonalności, o których mowa w ust. 1, zapewnia interoperacyjność co najmniej następujących funkcjonalności:

a)

po wymienieniu przedmiotowych usług w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9: (i) przesyłania wiadomości tekstowych metodą „od końca do końca” („end-to-end”) między dwoma pojedynczymi użytkownikami końcowymi; (ii) udostępniania obrazów, wiadomości głosowych, wideo i innych załączonych plików w ramach komunikacji metodą „od końca do końca” między dwoma pojedynczymi użytkownikami końcowymi;

b)

w terminie 2 lat od wskazania: (i) przesyłania wiadomości tekstowych metodą „od końca do końca” w obrębie grup pojedynczych użytkowników końcowych; (ii) udostępniania obrazów, wiadomości głosowych, wideo i innych załączonych plików w ramach komunikacji metodą „od końca do końca” między czatem grupowym a pojedynczym użytkownikiem końcowym;

c)

w terminie 4 lat od wskazania: (i) połączeń głosowych metodą „od końca do końca” między dwoma pojedynczymi użytkownikami końcowymi; (ii) połączeń wideo metodą „od końca do końca” między dwoma pojedynczymi użytkownikami końcowymi; (iii) połączeń głosowych metodą „od końca do końca” między czatem grupowym a pojedynczym użytkownikiem końcowym; (iv) połączeń wideo metodą „od końca do końca” między czatem grupowym a pojedynczym użytkownikiem końcowym.

3.   Poziom bezpieczeństwa, w tym, w stosownych przypadkach, szyfrowanie „od końca do końca”, zapewniany przez strażnika dostępu swoim własnym użytkownikom końcowym zostaje zachowany w odniesieniu do wszystkich interoperacyjnych usług.

4.   Strażnik dostępu publikuje ofertę ramową określającą szczegółowe informacje techniczne oraz ogólne warunki interoperacyjności ze świadczonymi przez niego usługami łączności interpersonalnej niewykorzystującymi numerów, w tym niezbędne szczegółowe informacje dotyczące poziomu bezpieczeństwa oraz szyfrowania „od końca do końca”. Strażnik dostępu publikuje tę ofertę ramową w terminie określonym w art. 3 ust. 10 i w razie potrzeby ją aktualizuje.

5.   Po opublikowaniu oferty ramowej zgodnie z ust. 4, każdy dostawca usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów oferujący lub zamierzający oferować takie usługi w Unii może wystąpić z wnioskiem o zapewnienie interoperacyjności z usługami łączności interpersonalnej niewykorzystującymi numerów świadczonymi przez strażnika dostępu. Taki wniosek może obejmować niektóre lub wszystkie podstawowe funkcjonalności wymienione w ust. 2. Strażnik dostępu uwzględnia każdy zasadny wniosek o zapewnienie interoperacyjności w terminie 3 miesięcy od otrzymania takiego wniosku poprzez zapewnienie działania podstawowych funkcjonalności będących przedmiotem wniosku.

6.   Komisja może, na zasadzie wyjątku i na uzasadniony wniosek strażnika dostępu, przedłużyć terminy na wypełnienie obowiązków określonych w ust. 2 lub 5, w przypadku gdy strażnik_dostępu wykaże, że jest to niezbędne w celu zapewnienia skutecznej interoperacyjności oraz zachowania niezbędnego poziomu bezpieczeństwa, w tym, w stosownych przypadkach, szyfrowania „od końca do końca”.

7.   Użytkownicy końcowi usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów świadczonych przez strażnika końcowego oraz użytkownicy końcowi dostawcy takich usług występującego z wnioskiem zachowują swobodę wyboru co do korzystania z interoperacyjnych podstawowych funkcjonalności, które może zapewniać strażnik_dostępu na podstawie ust. 1.

8.   Strażnik dostępu zbiera i wymienia z dostawcą usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów występującym z wnioskiem o zapewnienie interoperacyjności wyłącznie te dane osobowe użytkowników końcowych, które są bezwzględnie konieczne do zapewnienia skutecznej interoperacyjności. Takie zbieranie i wymiana danych osobowych użytkowników końcowych muszą być w pełni zgodne z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą 2002/58/WE.

9.   Nie zabrania się strażnikowi dostępu podejmowania działań w celu zapewnienia, by osoby trzecie będące dostawcami usług łączności interpersonalnej niewykorzystujących numerów, które wystąpią z wnioskiem o zapewnienie interoperacyjności, nie stanowiły zagrożenia dla integralności, bezpieczeństwa i ochrony prywatności w ramach jego usług, pod warunkiem że takie działania są bezwzględnie konieczne i proporcjonalne, oraz że są należycie uzasadnione przez strażnika dostępu.

1.   Strażnik dostępu zapewnia wypełnianie obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7 niniejszego rozporządzenia i wykazuje ich wypełnianie. Środki, jakie strażnik_dostępu wdraża, aby zapewnić przestrzeganie tych artykułów, muszą skutecznie przyczyniać się do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia i celu, w jakim ustanowiono dany obowiązek. Strażnik dostępu zapewnia, by wdrożenie tych środków było zgodne z mającym zastosowanie prawem, w szczególności z rozporządzeniem (UE) 2016/679, dyrektywą 2002/58/WE, przepisami w zakresie cyberbezpieczeństwa, ochrony konsumentów i bezpieczeństwa produktów, a także z wymogami dostępności.

2.   Komisja może – z własnej inicjatywy lub na wniosek strażnika dostępu na podstawie ust. 3 niniejszego artykułu – wszcząć postępowanie na podstawie art. 20.

Komisja może przyjąć akt wykonawczy określający środki, które dany strażnik_dostępu ma wdrożyć w celu skutecznego wypełnienia obowiązków ustanowionych w art. 6 i 7. Akt wykonawczy przyjmuje się w terminie 6 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania na podstawie art. 20 zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

W przypadku wszczęcia przez Komisję postępowania z własnej inicjatywy w przypadku obchodzenia obowiązków, na podstawie art. 13, takie środki mogą dotyczyć obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7.

3.   Strażnik dostępu może zwrócić się do Komisji z wnioskiem o wszczęcie postępowania w celu ustalenia, czy środki, jakie strażnik_dostępu zamierza wdrożyć lub wdrożył, by zapewnić przestrzeganie art. 6 i 7, skutecznie przyczyniają się w określonej sytuacji tego strażnika dostępu do osiągnięcia celu, w jakim ustanowiono dany obowiązek. Komisja ma swobodę decydowania, czy wszcząć takie postępowanie, z poszanowaniem zasad równego traktowania, proporcjonalności i dobrej administracji.

Strażnik dostępu przedstawia w swoim wniosku uzasadnioną opinię zawierającą wyjaśnienie środków, które zamierza wdrożyć lub wdrożył. Strażnik dostępu przedstawia ponadto jawną wersję swojej uzasadnionej opinii, którą można udostępnić osobom trzecim na podstawie ust. 6.

4.   Ust. 2 i 3 niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla uprawnień przyznanych Komisji na mocy art. 29, 30 i 31.

5.   W celu przyjęcia decyzji na podstawie ust. 2 Komisja przekazuje strażnikowi dostępu swoje wstępne ustalenia w terminie 3 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania na podstawie art. 20. We wstępnych ustaleniach Komisja wyjaśnia środki, których wprowadzenie rozważa lub które jej zdaniem dany strażnik_dostępu powinien wprowadzić w celu skutecznego zastosowania się do wstępnych ustaleń.

6.   Aby umożliwić zainteresowanym osobom trzecim skuteczne zgłaszanie uwag, Komisja w momencie przekazywania swoich wstępnych ustaleń strażnikowi dostępu na podstawie ust. 5 lub jak najszybciej po przekazaniu tych ustaleń publikuje jawne streszczenie zawierające opis danej sprawy i środków, których wprowadzenie rozważa lub które jej zdaniem dany strażnik_dostępu powinien wprowadzić. Komisja określa rozsądny termin na zgłaszanie takich uwag.

7.   Określając środki, o których mowa w ust. 2, Komisja zapewnia, aby skutecznie przyczyniały się one do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia i celu, w jakim ustanowiono dany obowiązek, oraz były proporcjonalne w określonej sytuacji strażnika dostępu i odpowiedniej usługi.

8.   Na potrzeby doprecyzowania obowiązków, o których mowa w art. 6 ust. 11 i 12, Komisja ocenia również, czy zamierzane lub wdrożone środki zapewniają wyeliminowanie braku równowagi między prawami i obowiązkami użytkowników biznesowych oraz czy środki te same w sobie nie zapewniają strażnikowi dostępu korzyści, które byłyby nieproporcjonalne względem usługi świadczonej przez niego na rzecz użytkowników biznesowych.

9.   W odniesieniu do postępowania na podstawie ust. 2 Komisja może, na wniosek lub z własnej inicjatywy, zdecydować o wznowieniu postępowania, w przypadku gdy:

a)	nastąpiła istotna zmiana stanu faktycznego, na podstawie którego podjęta została decyzja; lub

b)	decyzja została podjęta na podstawie niekompletnych, nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji; lub

c)	środki doprecyzowane w decyzji nie są skuteczne.

1.   W przypadku gdy strażnik_dostępu wykaże w uzasadnionym wniosku, że wypełnienie określonego obowiązku ustanowionego w art. 5, 6 lub 7 w odniesieniu do podstawowej usługi platformowej wymienionej w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9 zagrażałoby – z uwagi na wystąpienie wyjątkowych okoliczności pozostających poza kontrolą strażnika dostępu – rentowności działalności prowadzonej przez niego w Unii, Komisja może przyjąć akt wykonawczy określający jej decyzję o zawieszeniu na zasadzie wyjątku, w całości lub w części, określonego obowiązku, o którym mowa w tym uzasadnionym wniosku (zwaną dalej „decyzją o zawieszeniu”). W akcie wykonawczym Komisja uzasadnia swoją decyzję o zawieszeniu, określając wyjątkowe okoliczności uzasadniające zawieszenie. Akt wykonawczy jest ograniczony – pod względem zakresu i czasu obowiązywania – do tego, co jest niezbędne w celu wyeliminowania takiego zagrożenia dla rentowności strażnika dostępu. Komisja dąży do przyjęcia aktu wykonawczego niezwłocznie, nie później niż 3 miesiące od dnia otrzymania kompletnego uzasadnionego wniosku. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2.   W przypadku przyznania zawieszenia na podstawie ust. 1 Komisja dokonuje co roku przeglądu decyzji o zawieszeniu, chyba że w  danej decyzji określono krótszy termin. Po przeprowadzeniu takiego przeglądu Komisja uchyla zawieszenie w całości lub częściowo albo stwierdza, że warunki określone w ust. 1 pozostają spełnione.

3.   W pilnych przypadkach Komisja może – działając na uzasadniony wniosek strażnika dostępu – tymczasowo zawiesić konieczność wypełniania określonego obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do jednej podstawowej usługi platformowej lub większej ich liczby jeszcze przed przyjęciem decyzji na podstawie tego ustępu. Taki wniosek może zostać złożony i uwzględniony w dowolnym momencie w trakcie rozpatrywania przez Komisję wniosku na podstawie ust. 1.

4.   Rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 3, Komisja bierze pod uwagę w szczególności wpływ wypełnienia określonego obowiązku na rentowność działalności strażnika dostępu w Unii, a także na osoby trzecie, w szczególności MŚP i konsumentów. Zawieszenie może podlegać warunkom i obowiązkom określonym przez Komisję, aby zapewnić sprawiedliwą równowagę między powyższymi interesami a celami niniejszego rozporządzenia.

1.   Komisja może – na uzasadniony wniosek strażnika dostępu lub z własnej inicjatywy – przyjąć akt wykonawczy określający jej decyzję o zwolnieniu tego strażnika dostępu, w całości lub w części, z określonego obowiązku ustanowionego w art. 5, 6 lub 7 w odniesieniu do podstawowej usługi platformowej wymienionej w decyzji o wskazaniu na podstawie art. 3 ust. 9, jeżeli takie zwolnienie jest uzasadnione względami określonymi w ust. 3 niniejszego artykułu (zwaną dalej „decyzją o zwolnieniu”). Komisja przyjmuje decyzję o zwolnieniu w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania kompletnego uzasadnionego wniosku i przedstawia uzasadnienie wyjaśniające powody zwolnienia. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2.   W przypadku udzielenia zwolnienia na podstawie ust. 1 Komisja dokonuje przeglądu decyzji o zwolnieniu, w momencie gdy podstawa zwolnienia przestaje istnieć lub co najmniej raz w roku. Po przeprowadzeniu takiego przeglądu Komisja znosi zwolnienie w całości lub częściowo albo stwierdza, że warunki określone w ust. 1 pozostają spełnione.

3.   Zwolnienia na podstawie ust. 1 można udzielić wyłącznie ze względów zdrowia publicznego lub bezpieczeństwa publicznego.

4.   W pilnych przypadkach Komisja może – na uzasadniony wniosek strażnika dostępu lub z własnej inicjatywy – tymczasowo zawiesić konieczność wypełniania określonego obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do jednej podstawowej usługi platformowej lub większej ich liczby jeszcze przed przyjęciem decyzji na podstawie tego ustępu. Taki wniosek może zostać złożony i uwzględniony w dowolnym momencie w trakcie rozpatrywania przez Komisję wniosku na podstawie ust. 1.

5.   Rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 4, Komisja bierze pod uwagę w szczególności wpływ wypełniania określonego obowiązku na względy określone w ust. 3, a także na danego strażnika dostępu i na osoby trzecie. Komisja może określić warunki i obowiązki, którym podlega zawieszenie, aby zapewnić sprawiedliwą równowagę między założeniami leżącymi u podstaw względów określonych w ust. 3 a celami niniejszego rozporządzenia.

1.   W terminie 6 miesięcy od dnia wskazania na podstawie art. 3 strażnik_dostępu przedkłada Komisji poddany niezależnemu audytowi opis technik profilowania konsumentów, z których korzysta w odniesieniu do lub w ramach świadczonych przez siebie podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu na podstawie z art. 3 ust. 9. Komisja przekazuje ten poddany audytowi opis Europejskiej Radzie Ochrony Danych.

2.   Komisja może przyjąć akt wykonawczy, o którym mowa w art. 46 ust. 1 lit. g), w celu opracowania metodyki i procedury audytu.

3.   Strażnik dostępu udostępnia publicznie podsumowanie opisu pod danego audytowi, o którym mowa w ust. 1. Udostępniając publicznie to podsumowanie strażnik_dostępu jest uprawniony do uwzględnienia konieczności zachowania swoich tajemnic handlowych. Strażnik dostępu co najmniej raz w roku aktualizuje ten opis i jego podsumowanie.

1.   Jeżeli Komisja zamierza przeprowadzić badanie rynku z myślą o możliwym przyjęciu decyzji na podstawie art. 17, 18 i 19, przyjmuje decyzję o rozpoczęciu badania rynku.

2.   Niezależnie od ust. 1 Komisja może skorzystać ze swoich uprawnień w zakresie prowadzenia badań na podstawie niniejszego rozporządzenia przed rozpoczęciem badania rynku na podstawie tego ustępu.

3.   w decyzji, o której mowa w ust. 1, należy określić:

a)	datę rozpoczęcia badania rynku;

b)	opis kwestii, której dotyczy badanie rynku;

c)	cel badania rynku.

4.   Komisja może ponownie rozpocząć badanie rynku, które zostało już zakończone, jeżeli:

a)	nastąpiła istotna zmiana stanu faktycznego, na podstawie którego przyjęta została decyzja na podstawie art. 17, 18 lub 19; lub

b)	decyzja przyjęta na podstawie art. 17, 18 lub 19 została podjęta na podstawie niekompletnych, nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji.

5.   Komisja może zwrócić się do jednego lub większej liczby właściwych organów krajowych o udzielenie jej pomocy przy badaniu rynku.

1.   Komisja może przeprowadzić badanie rynku w celu ustalenia, czy przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe powinno zostać wskazane jako strażnik_dostępu na podstawie art. 3 ust. 8, lub w celu zidentyfikowania podstawowych usług platformowych, które należy wymienić w decyzji o wskazaniu zgodnie z art. 3 ust. 9. Komisja dąży do zakończenia badania rynku w terminie 12 miesięcy od daty, o której mowa w art. 16 ust. 3 lit. a). W celu zakończenia badania rynku Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający jej decyzję. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2.   W toku badania rynku przeprowadzanego na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu Komisja dąży do przekazania swoich wstępnych ustaleń odpowiedniemu przedsiębiorstwu świadczącemu podstawowe usługi platformowe w terminie 6 miesięcy od daty, o której mowa w art. 16 ust. 3 lit. a). We wstępnych ustaleniach Komisja wyjaśnia, czy w jej wstępnej opinii należy wskazać przedsiębiorstwo jako strażnika dostępu na podstawie art. 3 ust. 8 i czy odpowiednie podstawowe usługi platformowe należy wymienić w wykazie na podstawie art. 3 ust. 9.

3.   Jeżeli przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe osiągnęło progi ustanowione w art. 3 ust. 2, ale przedstawiło zgodnie z art. 3 ust. 5 dostatecznie uzasadnione argumenty podważające w wyraźny sposób domniemanie określone w art. 3 ust. 2, Komisja dąży do zakończenia badania rynku w terminie 5 miesięcy od daty, o której mowa w art. 16 ust. 3 lit. a).

W takim przypadku Komisja dąży do przekazania zainteresowanemu przedsiębiorstwu wstępnych ustaleń zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu w terminie 3 miesięcy od daty, o której mowa w art. 16 ust. 3 lit. a).

4.   Jeżeli Komisja, działając na podstawie art. 3 ust. 8, wskazuje jako strażnika dostępu przedsiębiorstwo świadczące podstawowe usługi platformowe, które nie ma jeszcze ugruntowanej i trwałej pozycji w zakresie prowadzonej działalności, ale prawdopodobnie zajmie taką pozycję w niedalekiej przyszłości, może ona stwierdzić, że w przypadku tego strażnik_dostępu znajduje zastosowanie wyłącznie jeden lub więcej obowiązków ustanowionych w art. 5 ust. 3 - 6 oraz w art. 6 ust. 4, 7, 9, 10 i 13, zgodnie z tym, co określono w decyzji o wskazaniu. Komisja może stwierdzić, że znajdują zastosowanie tylko takie z tych obowiązków, które są stosowne i konieczne do zapobieżenia osiągnięciu w nieuczciwy sposób przez danego strażnika dostępu ugruntowanej i trwałej pozycji w zakresie prowadzonej przez niego działalności. Komisja dokonuje przeglądu takiego wskazania zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 4.

1.   Jeżeli w toku postępowania, o którym mowa w art. 18, strażnik_dostępu zaproponuje podjęcie zobowiązań odnoszących się do odpowiednich podstawowych usług platformowych i mających na celu wypełnienie obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7, Komisja może przyjąć akt wykonawczy czyniące te zobowiązania wiążącymi dla danego strażnika dostępu oraz oświadczyć, że nie ma dalszych podstaw do prowadzenia postępowania. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2.   Komisja może, na wniosek lub z własnej inicjatywy, wznowić stosowne postępowanie w drodze decyzji, jeżeli:

a)	nastąpiła istotna zmiana stanu faktycznego, na podstawie którego podjęta została decyzja;

b)	dany strażnik_dostępu działa w sposób sprzeczny ze swoimi zobowiązaniami;

c)	decyzja została podjęta na podstawie niekompletnych, nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji dostarczonych przez strony;

d)	zobowiązania nie są skuteczne.

3.   Jeżeli Komisja uzna, że zobowiązania zaproponowane przez danego strażnika dostępu nie zapewniają skutecznego wypełniania obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7, uzasadnia w decyzji kończącej dane postępowanie, dlaczego nie uczyniła tych zobowiązań wiążącymi.

1.   Każda osoba trzecia, w tym użytkownicy biznesowi, konkurenci lub użytkownicy końcowi podstawowych usług platformowych wymienionych w decyzji o wskazaniu zgodnie z art. 3 ust. 9, jak również ich przedstawiciele, mogą informować odpowiedzialny za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwy organ krajowy państwa członkowskiego lub bezpośrednio Komisję o wszelkich praktykach lub zachowaniach strażników dostępu, które są objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.

2.   Odpowiedzialny za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwy organ krajowy państwa członkowskiego oraz Komisja mają pełną swobodę decydowania o odpowiednich środkach oraz nie są zobowiązane podejmować działań w reakcji na uzyskane informacje.

3.   Jeżeli odpowiedzialny za egzekwowanie reguł i przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 6, właściwy organ krajowy państwa członkowskiego stwierdzi, w oparciu o informacje uzyskane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, że może zachodzić przypadek nieprzestrzegania niniejszego rozporządzenia, przekazuje tę informację Komisji.

1.   Komisja przyjmuje akt wykonawczy zawierający jej stwierdzenie dotyczące niewypełniania obowiązków (zwany dalej „decyzją stwierdzającą niewypełnianie obowiązków”), jeżeli uzna, że strażnik_dostępu:

a)	nie wypełnia któregokolwiek z obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 lub 7;

b)	nie zastosował się do środków doprecyzowanych przez Komisję w decyzji przyjętej na podstawie art. 8 ust. 2;

c)	nie zastosował się do środków zaradczych nałożonych na podstawie art. 18 ust. 1;

d)	nie zastosował się do środków tymczasowych zarządzonych na podstawie art. 24; lub

e)	nie wykonał zobowiązań, które uczyniono prawnie wiążącymi na podstawie art. 25.

Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.

2.   Komisja dąży do przyjęcia decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków w terminie 12 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania na podstawie art. 20.

3.   Przed przyjęciem decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków Komisja przedstawia swoje wstępne ustalenia danemu strażnikowi dostępu. W tych wstępnych ustaleniach Komisja wyjaśnia środki, których wprowadzenie rozważa lub które jej zdaniem dany strażnik_dostępu powinien wprowadzić w celu skutecznego zastosowania się do wstępnych ustaleń.

4.   Przed przyjęciem decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków Komisja może konsultować się z osobami trzecimi.

5.   w decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków Komisja nakazuje strażnikowi dostępu zaprzestać i zaniechać niewypełniania obowiązków w stosownym terminie oraz przedstawić wyjaśnienia dotyczące sposobu, w jaki zamierza on zastosować się do tej decyzji.

6.   Strażnik dostępu przedstawia Komisji opis środków, które wprowadził w celu zapewnienia wykonania decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków.

7.   W przypadku gdy Komisja postanowi nie przyjmować decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków, kończy postępowanie w drodze decyzji.

1.   Komisja może w drodze decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków nałożyć na strażnika dostępu grzywny, których wysokość nie może przekraczać 10 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli Komisja stwierdzi, że strażnik_dostępu umyślnie lub w wyniku zaniedbania:

a)	nie wypełnił któregokolwiek z obowiązków ustanowionych w art. 5, 6 i 7;

b)	nie zastosował się do środków doprecyzowanych przez Komisję w decyzji przyjętej na podstawie art. 8 ust. 2;

c)	nie zastosował się do środków zaradczych nałożonych na podstawie art. 18 ust. 1;

d)	nie zastosował się do środków tymczasowych zarządzonych na podstawie art. 24; lub

e)	nie wykonał zobowiązań, które uczyniono prawnie wiążącymi na podstawie art. 25.

2.   Bez uszczerbku dla ust. 1 niniejszego artykułu Komisja może w decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków nałożyć na strażnika dostępu grzywny w wysokości do 20 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli stwierdzi, że strażnik_dostępu w taki sam lub podobny sposób naruszył obowiązek ustanowiony w art. 5, 6 lub 7 w odniesieniu do tej samej podstawowej usługi platformowej, co ustalono w decyzji stwierdzającej niewypełnianie obowiązków przyjętej w ciągu 8 poprzednich lat.

3.   Komisja może przyjąć decyzję nakładającą na przedsiębiorstwa, w tym w stosownych przypadkach na strażników dostępu, oraz na związki przedsiębiorstw grzywny, których wysokość nie może przekraczać 1 % ich łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym, jeżeli umyślnie lub w wyniku zaniedbania:

a)	nie przekazali w terminie informacji wymaganych do oceny ich wskazania jako strażników dostępu zgodnie z art. 3 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

b)	nie wypełnili obowiązku powiadomienia Komisji zgodnie z art. 3 ust. 3;

c)	nie przekazali informacji wymaganych na podstawie art. 14 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

d)	nie przekazali opisu wymaganego na podstawie art. 15 lub przekazali informacje nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;

e)	nie zapewnili dostępu do danych, algorytmów lub informacji o testach w odpowiedzi na żądanie skierowane zgodnie z art. 21 ust. 3;

f)	nie przekazali żądanych informacji w terminie wyznaczonym zgodnie z art. 21 ust. 3 lub przekazali nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd informacje lub wyjaśnienia, których zażądano zgodnie z art. 21 lub których udzielono w toku składania wyjaśnień zgodnie z art. 22;

g)

nie sprostowali w terminie wyznaczonym przez Komisję nieprawdziwych, niekompletnych lub wprowadzających w błąd informacji udzielonych przez przedstawiciela lub członka personelu lub też nie udzielili lub odmówili udzielenia kompletnych informacji na temat faktów związanych z przedmiotem i celem kontroli zgodnie z art. 23;

h)	odmówili poddania się kontroli prowadzonej na podstawie art.23;

i)	nie wypełnili obowiązków nałożonych przez Komisję na podstawie art. 26;

j)	nie ustanowili komórki nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 28; lub

k)	nie przestrzegali warunków dostępu do akt Komisji określonych w art. 34 ust. 4.

4.   Ustalając kwotę grzywny, Komisja uwzględnia ciężar, czas trwania i powtarzalność naruszenia oraz, w przypadku grzywien nakładanych na podstawie ust. 3, opóźnienie spowodowane w postępowaniu.

5.   Jeżeli grzywna nałożona na związek przedsiębiorstw uwzględnia światowy obrót uzyskany przez jego członków, a związek ten nie jest wypłacalny, jest on zobowiązany do wezwania swoich członków do wniesienia wkładów w celu pokrycia kwoty grzywny.

Jeżeli wkład taki nie zostanie wniesiony do związku przedsiębiorstw w terminie wyznaczonym przez Komisję, Komisja może żądać zapłaty grzywny bezpośrednio od dowolnego przedsiębiorstwa, którego przedstawiciele byli członkami organów decyzyjnych danego związku.

Po zażądaniu zapłaty zgodnie z akapitem drugim Komisja może zażądać zapłaty pozostałej kwoty przez dowolnego członka związku przedsiębiorstw, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia pełnej zapłaty grzywny.

Komisja nie może jednak żądać zapłaty na podstawie akapitu drugiego lub trzeciego od przedsiębiorstw, które wykażą, że nie wykonały decyzji związku przedsiębiorstw powodującej naruszenie niniejszego rozporządzenia oraz że nie wiedziały o jej istnieniu albo aktywnie dystansowały się od niej, zanim Komisja wszczęła postępowanie na podstawie art. 20.

Odpowiedzialność finansowa każdego przedsiębiorstwa w zakresie zapłaty grzywny nie może przekraczać 20 % jego łącznego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym.

1.   Komisja może przyjąć decyzję nakładającą na przedsiębiorstwa, w tym w stosownych przypadkach na strażników dostępu, oraz na związki przedsiębiorstw okresowe kary pieniężne, których wysokość nie może przekraczać 5 % średniego dziennego światowego obrotu uzyskanego w poprzednim roku obrotowym i które są naliczane od daty ustalonej w decyzji, aby nakłonić przedsiębiorstwa do:

a)	zastosowania się do środków doprecyzowanych przez Komisję w decyzji przyjętej na podstawie art. 8 ust. 2;

b)	wykonania decyzji przyjętej na podstawie art. 18 ust. 1;

c)	dostarczenia prawdziwych i kompletnych informacji w terminie wyznaczonym w żądaniu udzielenia informacji skierowanym w drodze decyzji przyjętej na podstawie art. 21;

d)	zapewnienia dostępu do baz, algorytmów i informacji o testach w odpowiedzi na żądanie skierowane zgodnie z art. 21 ust. 3 oraz dostarczenia wyjaśnień w ich sprawie zgodnie z decyzją przyjętą na podstawie art. 21;

e)	poddania się kontroli zarządzonej decyzją przyjętą na podstawie art. 23;

f)	wykonania decyzji zarządzającej środki tymczasowe, przyjętej na podstawie art. 24;

g)	wykonania zobowiązań, które uczyniono prawnie wiążącymi w drodze decyzji przyjętej na podstawie art. 25 ust. 1;

h)	wykonania decyzji przyjętej na podstawie art. 29 ust. 1.

2.   W przypadku gdy przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw wypełniły obowiązek, w odniesieniu do którego nałożono okresową karę pieniężną w celu jego wyegzekwowania, Komisja może przyjąć akt wykonawczy ustalający ostateczną wysokość okresowej kary pieniężnej na poziomie niższym niż ten, który wynikałby z pierwotnej decyzji. Akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 50 ust. 2.